Πόσα ταξίδια μακρινά δεν έχεις κάνει
με επιστροφή από την γη στον ουρανό.
Πόσες φορές δε μου είπες είμαι η ζωή σου
και όσο ζω θα με αγαπάς όπως εγώ.

Πως μπορείς και ξεχνάς τα όνειρα μας εσύ
σε ένα βράδυ τα πάντα πως καις.
Την καρδιά που σε αγάπησε τόσο πολύ
κομμάτια κάνεις και δεν νιώθεις ενοχές.

Πόσα ταξίδια μακρινά δεν έχεις κάνει
με τα δικά μου της αγάπης τα φτερά.
Πόσες φορές δε μου είπες είμαι η ζωή σου
τώρα πως βάζεις στα όνειρα μας μολύβια.