Είναι κάτι νύχτες που με κυνηγάνε
με το άγγιγμά σου ως το πρωί,
παίρνουν τ’ όνομά σου και με ξεγελάνε
κι ύστερα με σπάνε σαν γυαλί,
είναι κάτι νύχτες που με πολεμάνε
με τη θύμησή σου σαν κρυφή πληγή.

Ό,τι ζω μετά από σένα
είναι χάος και λυγμός,
χρόνια δάκρυα, ένα - ένα
στ’ όνομά σου γίναν καημός,
χρόνια δάκρυα ένα - ένα
στ’ όνομά σου γίναν καημός.

Είναι κάτι νύχτες που με σημαδεύουν
όπως με σημάδεψες κι εσύ,
έχουν τ’ άρωμά σου και φιλιά μου κλέβουν
κι ύστερα μου κόβουν την ψυχή,
είναι κάτι νύχτες που με παγιδεύουν
με το πρόσωπό σου, πάλι απ’ την αρχή.

Ό,τι ζω μετά από σένα
είναι χάος και λυγμός,
χρόνια δάκρυα, ένα - ένα
στ’ όνομά σου γίναν καημός,
χρόνια δάκρυα ένα - ένα
στ’ όνομά σου γίναν καημός.