Δεν μπορώ να σκεφτώ παραπέρα,
το μυαλό μου κολλάει εδώ,
θα σε βλέπω σαν φίλο τη μέρα
και τη νύχτα με άλλον θα ζω.

Όλες τις νύχτες της ζωής σου κι αν μου τάξεις
του χωρισμού μας τη ροή δε θα αλλάξεις
κι όλου του κόσμου τις συγγνώμες κι αν μου πεις,
μαζί μου δε θα ξανακοιμηθείς.

Δεν πιστεύω πως έμεινε κάτι,
τα `χεις σβήσει με μια μολυβιά,
είσαι πια στης καρδιάς μου την άκρη
και δεν έχεις ελπίδα καμιά.

Όλες τις νύχτες της ζωής σου κι αν μου τάξεις
του χωρισμού μας τη ροή δε θα αλλάξεις
κι όλου του κόσμου τις συγγνώμες κι αν μου πεις,
μαζί μου δε θα ξανακοιμηθείς.