Κάτω απ’ τα φώτα της σελήνης, για πόσα χρόνια περπατάς;
Κάτω απ’ τα φώτα της σελήνης, δεν έχεις μάθει ν’ αγαπάς...

Κάτω απ’ τα φώτα της σελήνης, εκεί θέλεις να έρθεις ξανά
Και πάλι μόνος σου να μείνεις, κοιτάζοντας εκεί, ψηλά...
Τώρα σε νοιάζει το παρόν σου, δεν είσαι πια όπως παλιά
Πέρα απ’ τον φόβο των δικών σου, των προβλημάτων, μακριά...

Ο φόβος που σ’ έφερε ως εδώ, τώρα πια φεύγει μακριά
Εγώ όμως πάντα θα είμαι εδώ, και θα κοιτάμε μαζί μπροστά...

Κάτω απ’ τα φώτα της σελήνης, για πόσα χρόνια περπατάς;
Κάτω απ’ τα φώτα της σελήνης, δεν έχεις μάθει ν’ αγαπάς...

Κάποτε θέλησες να φύγεις από εκεί, χωρίς να ξέρεις που να πας
Να κάνεις πια, μια καινούρια ζωή, με τους ανθρώπους που αγαπάς...
Ψάξε να βρεις τον εαυτό σου, μη χάνεσαι όπως παλιά
Βάλε καλά μες στο μυαλό σου, τα λόγια που σου λέω ξανά...

Ο φόβος που σ’ έφερε ως εδώ, τώρα πια φεύγει μακριά.
Εγώ όμως πάντα θα είμαι εδώ, και θα κοιτάμε μαζί μπροστά...

Κάτω απ’ τα φώτα της σελήνης, για πόσα χρόνια περπατάς;
Κάτω απ’ τα φώτα της σελήνης, δεν έχεις μάθει ν’ αγαπάς...