Μάγουλο ιτιάς σε γέλασε κι ευτύς το μετανιώνει,
πάνω στο γέλιο έσπασε η αργυρή της ζωνη,
στη μαρμαρένια την αυλή τίναξε τα φλουριά της,
που είκοσι χρόνια φυλακή κρατεί την λευτεριά της.

Τρία περιστέρια κολυμπούν,
τρία περιστέρια,
τρία καλοκαίρια πέρασαν,
τρία καλοκαίρια.

Τ’ αλώνια του καλοκαιριού στο γύρο της ποδιάς μου,
τρία περιστέρια τσίμπησαν το φύτρο της καρδιάς μου,
στον Υμηττό, ήλιε, μη βιαστείς, να κάψεις το θυμάρι,
μια μέλισσα δεν πρόφτασε τ’ αλεύρι της να πάρει.

Τρία περιστέρια κολυμπούν,
τρία περιστέρια,
τρία καλοκαίρια πέρασαν,
τρία καλοκαίρια.