Ίδιο ταξίδι, χιλιάδες μέρες,
από το σπίτι ως τη δουλειά,
ξένα καράβια, ξένες παντιέρες
είναι για μένανε σβηστά κεριά.

Τέσσερα μέτρα, μια ζωή,
στην κάμαρα, στην κάμαρά μου που θα σβήσω,
καλύτερα στη φυλακή,
θα `χα και κά- θα `χα και κάποιους να μιλήσω.

Ίδιο ταξίδι, πώς να βαστάξω,
δουλειά και σπίτι κι άειντε ξανά,
μόνο μια μέρα δρόμο θ’ αλλάξω,
όταν με πανε στο πουθενά.

Τέσσερα μέτρα, μια ζωή,
στην κάμαρα, στην κάμαρά μου που θα σβήσω,
καλύτερα στη φυλακή,
θα `χα και κά- θα `χα και κάποιους να μιλήσω.