Από μπαράκι σε μπαράκι
κι από σφηνάκι σε σφηνάκι
περνώ τις νύχτες μου εκεί κι εδώ,
του εαυτού μου εγκληματίας,
ο τελευταίος αισθηματίας,
λύνω τα μάγια σου με το πιοτό.

Και σ’ ανταμώνω μέσ’ στο μεθύσι μου
γλυκιά κι ωραία σαν τις παραισθήσεις μου,
κι ας είσαι η αρχή και το φινάλε της αιτίας
που έγινα και ξέμεινα ο τελευταίος αισθηματίας.

Από φεγγάρι σε φεγγάρι
κι από φανάρι σε φανάρι,
χωρίς διεύθυνση και αριθμό,
του εαυτού μου εγκληματίας,
ο τελευταίος αισθηματίας,
πνίγω τις νύχτες κάθε σου καημό.

Και σ’ ανταμώνω μέσ’ στο μεθύσι μου
γλυκιά κι ωραία σαν τις παραισθήσεις μου,
κι ας είσαι η αρχή και το φινάλε της αιτίας
που έγινα και ξέμεινα ο τελευταίος αισθηματίας.