Σαν τραγούδι παιδικό,
σαν μπαλάντα ξεχασμένη,
μια κουβέντα θα σου πω,
απ’ τα χρόνια σκονισμένη,
θέλω να `χω μερτικό
στο δικό σου κεραμίδι,
άλλο, να `μαι, δεν μπορώ,
ένα όμορφο στολίδι.

Άσε με να σ’ ονειρευτώ,
να πιω και να μεθύσω,
τον πόνο και τη μοναξιά
με μια γραμμή να σβήσω.

Σαν λουλούδι, γιασεμί,
θα τη νιώθω την καρδιά σου,
θέλω κάθε μια στιγμή
να μεθάω απ’ τ’ άρωμά σου,
θα προσέχω τη βροχή,
το χιονιά και το χαλάζι,
θα κοιτάζω μην καείς
απ’ του ήλιου το μαράζι.

Άσε με να σ’ ονειρευτώ,
να πιω και να μεθύσω,
τον πόνο και τη μοναξιά
με μια γραμμή να σβήσω.

Σαν τραγούδι παιδικό,
σαν μπαλάντα ξεχασμένη,
μια κουβέντα θα σου πω,
απ’ τα χρόνια σκονισμένη.