Αν ξαναγεννηθώ, ας γίνω αερικό
στον κόσμο αυτό να μπω για να χαθώ.
Να μπω για να μπλεχτώ, να πλανηθώ,
να ξοδευτώ, μέχρι να νικηθώ.

Αχ ζωή, μια στιγμή να σε κατέχω
κι αν με πετάς κι αν με σκορπάς, θα σε αντέχω.
Κι αν αγαπάς κι αν με πονάς, θα σε γυρεύω.
Μονάχα μια στιγμή.

Κρυμμένε μου εαυτέ, κατάσκοπε διπλέ,
ποια νύχτα βρήκες πάλι να χαθείς;
Ποια αγάπη να κρυφτείς,
να πληγωθείς, να απελπιστείς,
για να δικαιωθείς;

Αχ ζωή, μια στιγμή και επιστρέφω,
αν με ζητήσεις σύντομα, να περιμένω.
Μα αν χαθείς παντοτινά, πες μου πού να `ρθω,
αν γίνω αερικό.