Όλοι έχουμε μια θεία στην Αμερική
να μας πει μια ιστορία υπερβολική
για δουλειές, για μετανάστες,
για περίεργους δυνάστες.
Για του κόσμου τους κανόνες
για θεούς, για Ποσειδώνες
για τη μοναξιά που τρέμει
που τη φέρνουν οι ανέμοι
για Ελλάδα, για πατρίδα
που όλα ζουν σε μια ρυτίδα...

Μα εμένα η δικιά μου
απ’ το σόι του μπαμπά μου
μου `πε την αλήθεια όλη
και με πιάσαν οι διαβόλοι
για Ελλάδα για πατρίδα
που όλα ζουν σε μια ρυτίδα...

Όλοι έχουμε μια θεία στην Αμερική
που όταν έρχεται δακρύζει με καφέ βαρύ
που γερνάει και ξαναφεύγει
χελιδόνι δίχως στέγη.
Που κοιτάει τον Παρθενώνα
σα Χριστούλι στην εικόνα
που μιλάει για μετανάστες
για περίεργους δυνάστες
για τους μακρινούς της τόπους
τους δικούς της τους ανθρώπους...