Τ αφόρετο άσπρο μου κουστούμι βάζω
Στον καθρέφτη σου με κοιτώ κι αναστενάζω
Στ άψυχο κέντρο της πόλης κατηφορίζω
Και τον αγαπημένο σου σκοπό σφυρίζω

Οι περαστικοί κοιτούν απορημένα
Που τα μπατζάκια μου είναι μισόλασπωμένα
Στο ψυχρό το ραντεβού μας έχω αργήσει
Στον Αι’ Γιάννη είχες εσύ καθυστερήσει

Ανοίγω πόρτα φυλακής κι ελευθερίας
Δικηγόροι κι εσύ στην πλατεία ομονοίας
Σ ένα όμορφο και πολυτελές γραφείο
Που το πληρώσανε πολλοί σαν και μας τους δυο

Γαντζώνομε στα μάτια σου να σου μιλήσω
Να σου πω υπάρχει χρόνος να κάνουμε πίσω
Μα εσύ κοιτάς επίμονα το μάρμαρο
Το κατάλευκο το παγωμένο το βάρβαρο

Ν αρχίσουμε από εκεί που ξεκινήσαμε
Σαν γλυκοκοιταχτήκαμε και δε μιλήσαμε
Να ξεχάσουμε το κρύο αυτό γραφείο
Που δεν ταιριάζει σε ανθρώπους σαν εμάς τους δυο

Το δεύτερο μας ραντεβού δεν είχε κόσμο
Δεν είχαμε και μια ορχήστρα για να παίζει
Τα δώρα μας στα χαρτιά υπογραφές
Κι από φαγητό άδειο το τραπέζι

Μαγιά ένα τίποτα περάσαμε πολλά
Δώμα στενό δίχως ζέστη κι ο σοβάς να ξεκολλά
Δυο καρέκλες σπασμένες κι ένα παλιό τραπέζι
Το ραδιόφωνο που βρήκες βραχνά μας παίζει



Εκείνο τον σκοπό σου σφύριζα στον δρόμο
Νότες αδύναμες που ξυπνούν εμένα μόνο
Τις θυμάμαι σαν σε βλέπω προσηλωμένη
Στο μάρμαρο και είσαι απο αυτό πιο παγωμένη

Σε κουβαλούσα παντού με στο τσεπάκι μου
Σ όλες τις δουλειές μου το μικρό εργατάκι μου
Κι εκεί που νομίζεις ότι σταθερά πατάς
Χάνετε το έδαφος τριγύρω από εμάς

Χμ ! πικροχαμογελώ για τον ιδρώτα σου
Πως άλλαξες έτσι στα ξαφνικά την ρότα σου
Των μικρών μας αγγέλων τα σπουδαστήρια
Να σπαταλάς σε δικηγόρους και δικαστήρια

Σκαρφίστηκες έναν τρόπο για να με δέρνεις
Το νέο σου χόμπι στις αίθουσες να με σέρνεις
Κάποτε τελειώνουν τα χρήματα και τα κτήματα
Τότε γύρνα να δεις τα δυο μικρά σου θύματα

Τον άνθρωπο σου τελικά τον γνωρίζεις αλλού
Προφανώς σ ενα δεύτερο επίσημο ραντεβού
Βλέπεις συμπεριφορά τι θυμάται και τι ξεχνά
Βλέπεις τον εγωισμό του αν κρατά η προσπερνά

Μια τυφλή εκδίκηση που ξεχνά τι εκδικείται
Ένας εαυτός που σταματά πια να προσποιείτε
Το γκρίζο τοπίο σιγά σιγά καθαρίζει
Κι ο καθένας μας παίρνει αυτό που του αξίζει

Γι αυτό θα έπρεπε πρώτα να σε χωρίσω
Πριν σε παντρευτώ σαν πρώην να σε γνωρίσω
Ένας εγκυρότατος τρόπος να δεις
Άσσους που κρύβει στην ψυχή του κανείς

Το δεύτερο μας ραντεβού δεν είχε κόσμο
Δεν είχαμε και μια ορχήστρα για να παίζει
Τα δώρα μας στα χαρτιά υπογραφές
Κι από φαγητό άδειο το τραπέζι