Απόψε λέω να απογειωθούμε στα τυφλά.
Τον ήλιο να αποικήσουμε ή να χαθούμε σε βαθιά νερά.
Η νύχτα καίγεται, ώρα να γελάσω τη σκιά της.
Κράτα μου τσίλιες και θα γίνω ένας τίμιος αποστάτης.

Ίδια και απαράλλακτη η ταινία το βράδυ του Σαββάτου
Ο ήρωας στην ύστατη σκηνή τινάζει τα μυαλά του.
Χλωμές οι εφημερίδες και σήμερα σταλάζουν αίμα.
Από όλα όσα γράφουν, μονάχα αυτό δεν είναι ψέμα.

Πες μου αν είναι αργά... πες μου αν είναι αργά...
πες μου αν είναι αργά... πες μου αν είναι αργά.

Χθες βράδυ είχα ένα όνειρο μες τον θολό μου ύπνο
Ήταν το κορίτσι μου μονάχο χωρίς τον τύπο εκείνο.
Ακόμα διακρίνω τα βράχια που άκουγαν τους όρκους.
Τώρα καταδιώκομαι απ’ τους παλιούς, δικούς μου πόθους.

Πες μου αν είναι αργά... πες μου αν είναι αργά...
πες μου αν είναι αργά... πες μου αν είναι αργά.

Απόψε νιώσε το και θα αποκτήσουμε φτερά.
Περνούν οι ώρες και μας συναντούνε στη γωνιά.
Η πύλη έχει ανοίξει κι όμως μένω ακόμα στο κλουβί μου.
Δώσ’ μου ένα σινιάλο πριν αγαπήσω τη ζωή μου.