Κυλάει ο χρόνος ο φτωχός
που πάει κι αυτός δεν ξέρει
με το ένα τρέφει τη ζωή
στ’ άλλο κρατάει μαχαίρι

Μες τα πολλά να χάνεται
στα λίγα περισσεύει
σαν τη μορφή σου χάνεται
σαν ήλιος βασιλεύει

Να `σαι καλά και να μπορείς
κι αν δεν μπορείς ν’ αντέχεις
να τραγουδάς ότι αγαπάς
κι ν’ αγαπάς ότι έχεις

Και εγώ που χρόνια τριγυρνώ
χωρίς να ξεμακραίνω
από τα λίγα που ζητώ
πολλά θαρρώ πως παίρνω