Σε γκρίζα πόλη που χειμώνας την κυκλώνει
Σάββατο βράδυ απ’ του χρόνου τις στοές
βγαίνεις κι η νύχτα με βροχή σε ξημερώνει
σε κάποιο στέκι με αμέτρητες σιωπές

Ο πάγος γράφει στο ποτό ρότα και ταξιδεύεις
στις σκοτεινές τις θάλασσες του έρωτα βουτάς
της νύχτας τους καθρέφτες τους σπας και δραπετεύεις
σκιά στις πέντε το πρωί σε ύφαλο χορεύεις

Σε γκρίζα πόλη που τα φώτα χαμηλώνει
τζάμι θαμπό χωρίζει τ’ αύριο απ’ το χθες
λιώμα ο Χέντριξ την κιθάρα του ματώνει
κι εσύ μεθάς με του κορμιού τις αφορμές