Ήρθ’ η ώρα, ήρθ’ η μέρα, ίσως να `ρθε η στιγμή,
η αγάπη να μου δώσει φως κι ελπίδα χρυσή,
πρέπει να `ρθει, πρέπει να `ναι της ζωής μου το γραφτό,
κάποιο αστέρι, κάποιο χάδι, να `χω θάρρος να ζω.

Κι ίσως να `ν’ η φορά που θα ρίξω ζαριά
και θα είναι εξάρες κι όλα θα βγουν ζυγά, φαντάσου.

Ήρθ’ εκείνος, είν’ ο μόνος κι επί τέλους θα βρω
το λιμάνι για ν’ αράξω, να χτυπήσω, να μπω.

Κι ίσως να `ν’ η φορά που θα ρίξω ζαριά
και θα είναι εξάρες κι όλα θα βγουν ζυγά, φαντάσου.

Ήρθ’ η ώρα, ήρθ’ η μέρα, ίσως να `ρθε η στιγμή,
η αγάπη να μου δώσει φως κι ελπίδα χρυσή.