Τα λάχανα π’ εξύνεν
κι η μάνα τ'ς εσερεύεν
απουρπουνού π’ έντριζεν
σο κιντίν εσέρευεν

Είδα σε από μακρά
εθάρρεσα κάτ'ς εσνε
εσούμωσα κι είδα σε-ν
εσύ για τεμέν `κι έσνε

Τον ουρανόν π’ έχτιζεν
κι αφκά στουλάρ `κι εθήκνεν
την κουτσίν π’ εζωγράφσεν
κι εμέν χαπάρ `κι εδίνεν

Ακεί πέραν αγοΰλε
τ’ ολόερα τσαγούλε
και γω τίναν αγαπώ
τ’ ομμάτε τ'ς ειν’ τσαχούρε