Δεν έχω πια δικαίωμα
Στο πλάι μου να σ’ έχω
Να σε ξυπνούν τα χείλη μου
Πρωί με τον καφέ

Δεν έχω πια δικαίωμα
Φως μου να σε προσέχω
Μα στην καρδιά μου σ’ έκλεισα
Και δε θα βγεις ποτέ

Δυο τσιγάρα θα καπνίσω και τα δυο για σένα
Δυο ποτήρια θα γεμίσω και θα πιω για δυο
Κι αν με πάρει και δακρύσω, απ’ το νου μου πέρνα
Και τα μάτια σκούπισέ μου, σαν να είσαι εδώ

Δεν έχω πια δικαίωμα
Τις νύχτες να σ’ αγγίζω
Να λιώνω μες στα χείλη σου
Και να μου λες ξανά

Δεν έχω πια δικαίωμα
Στο όνειρο να ελπίζω
Μα στην καρδιά μου σ’ έκλεισα
Κι αυτό είναι που πονά