Μου `βαλες το χέρι
πάνω στην καρδιά
κι είπες θα την βγάλω
να στη δώσω
Είπες την κουβέντα
την βαριά
πιο πολύ απ’ όλους
θα σε νιώσω
Κοίταξες τα μάτια
μέσα μου βαθιά
κοίταξες στα μάτια
την ψυχή μου
Μπήκες σε αντίθετη τροχιά
από την υπόλοιπη ζωή μου

Παίξε πάλι θέατρο
σκοτεινό κι αθέατο
κρύψε την αλήθεια καλά
κάν’ τα όλα σκόπιμα
πάρε το χειροκρότημα
πρέπει ν’ ανεβείς
πιο ψηλά...
Μεγαλύτερε ψεύτη του κόσμου
παρ’ τα όλα και όνειρα δώσ’ μου
για να γείρουνε τα βλέφαρα μου
να μπορέσω ν’ αποκοιμηθώ
Μεγαλύτερε ψεύτη του κόσμου
μείνε λίγο και κλείσε το φως μου
τίποτα άλλο δε θέλω ν’ ακούσω
τίποτα άλλο δε θέλω να δω...

Έδινες στη λύπη
πρόσωπο χαράς
έκανες το τίποτα θρησκεία
έκανες τα πάντα να χωράς
καλοσύνη μες στην αδικία...