Πάνω στου γκρεμού
την άκρη τη χρυσή,
πάνω από τα κύματα,
γράφω του Θεού
μια γραφή πικρή,
2000 ρήματα.

Σε φτερό πουλιού
δένω με το χέρι,
του γιαλού τα κύματα,
σκύβω και φιλώ
τ’ άγιο βουλοκέρι,
όλα μου τα κρίματα.

Αγαπώ, Θεέ μου, αγαπώ,
όλα αυτά που λες να μην κοιτώ.
Δεν ζητάω συγγνώμη, σου ζητώ
στη ζωή γι’ αυτό να δικαστώ.

Πάνω σου, κριτή
την πέτρα τη λευκή,
σκάβω πέντε γράμματα.
Σκάβω και κοιτώ,
σε περγαμηνή,
της ζωής τα θαύματα.

Κόβω τον καρπό
τρυφερό μου φίδι,
κοίτα με κατάματα.
Κόβω τον λωτό
με χρυσό ψαλίδι,
τ’ ουρανού τα οράματα.

Αγαπώ, Θεέ μου, αγαπώ......