Γεμίσανε τα βράδια μου, με ψέμα και σκουπίδια.
Φυτέψανε μπροστά μου, των γελοίων τις φωνές.
Μουτζούρωσαν τις μέρες, με ερμαφρόδιτα παιχνίδια.
Και σκέπασαν τα λόγια μου, με ψεύτικες χαρές.

Βουλιάξαμε στις ομορφιές και κλαίμε κάθε βράδυ,
που αφήναμε το στόμα να μας κλείνουν οι τρελοί.
Εκεί που μάτια φώτιζαν, συνέχεια το σκοτάδι.
Φωνάξτε. Φωνάξτε! Φωνάξτε όλοι μαζί!!!

Είμαι Ελεύθερος! Είμαι Ελεύθερος!
Είμαι Ελεύθερος κι απλώνομαι παντού μες στην καρδιά σας.
Είμαι Ελεύθερος! Είμαι Ελεύθερος!
Σαν τα πουλιά που μπαινοβγαίνουν στα χαμένα όνειρά σας!

Είμαι Ελεύθερος! Είμαι Ελεύθερος! Και είμαι περήφανος!

Ξηλώσαμε τα δέντρα του μεγάλου εφιάλτη
και πήραμε απ’ τους βράχους τη φωτιά και τη βροχή.
Μου βάλανε μια στάμπα που κοιτάει πάνω στην πλάτη
και τράβηξα το δρόμο που δεν έχει επιστροφή.

Μας τέλειωσαν οι ομορφιές, με εκπτώσεις και παζάρια.
Ξεπούλησαν και μ’ άφησαν σε άδειο μαγαζί.
Εκεί που μας χρωστούσανε μας πήραν και τα ζάρια.
Φωνάξτε. Φωνάξτε! Φωνάξτε όλοι μαζί!

Είμαι Ελεύθερος! Είμαι Ελεύθερος!
Είμαι Ελεύθερος κι απλώνομαι παντού μες στην καρδιά σας.
Είμαι Ελεύθερος! Είμαι Ελεύθερος!
Σαν τα πουλιά που μπαινοβγαίνουν στα χαμένα όνειρά σας!

Είμαι Ελεύθερος! Και είμαι περήφανος!