Μεροδούλι μεροφάι στη δουλειά και στο σχολείο
να δουλέψεις να μαζέψεις τα προικιά για να αντέξεις
την επόμενη στροφή μήπως σου πέσει το λαχείο
Άστο κάτω ρε δικέ μου, είν’ δικό μου, τι δικό σου, τι δικό τους
πάλι έχασα παιδιά το λεωφορείο
Τι μου φταίνε και οι άλλοι με σκυμμένο το κεφάλι
και συνέχεια μιλάω στο κινητό σου
Bρε δεν έκανες ακόμα το σταυρό σου
ριξ’ το έξω, πιες άλλο ένα ποτηράκι μα οργανώσου

Ένας τρελός χωρίζει τον κόσμο του πνεύματος από τον κόσμο του οινοπνεύματος
Ένας τρελός χωρίζει τον κόσμο του πνεύματος από τον κόσμο του οινοπνεύματος

Τα ποτά κι όλες οι σούβλες να τσουγκρίζουν τα ποτήρια
να πατάμε τα σταφύλια λες και πρέπει να μας πούνε κατιτίς
σαν τις γκόμενες που κάναμε καμάκι
με αγώνες με πορείες με απαίσιες στημένες μαλακίες
Να τα δάση, να οι βίλες, να οι κλέφτες
πού `ντοι πιάσ’ τους, τους φροντίζει η μαμά τους
πώς θα ζήσουμε παιδιά χωρίς τις διοξίνες;
Και ίσως πάλι μας την πέσουν
και μας κάψουν, μας μπαζώσουν
με σκουπίδια και αρβύλες, με ομπρέλες και ξαπλώστρες
Γεια σου βρε Διονυσάκη, κέρνα ένα ποτηράκι
δε βαριέσαι φιλαράκι, θα σου γράφω κάθε μέρα τραγουδάκι

Ένας τρελός χωρίζει τον κόσμο του πνεύματος από τον κόσμο του οινοπνεύματος
Ένας τρελός χωρίζει τον κόσμο του πνεύματος από τον κόσμο του οινοπνεύματος

Καληνύχτα κι άλλο βράδυ που κοιμάσαι σαν πουλάκι
στο ζεστό σου κρεβατάκι κουρδιστό μου στρατιωτάκι
όταν δε θα μου δουλεύεις θα μου κάνεις και παιδάκι
τι σου λέω τι μου λες, τι σου φταίω τι μου φταις
φταίνε `κείνοι που αράζουν στης βουλής το καφενείο
και μαλώνουν στα κανάλια δήθεν για ιδεολογίες
μα τους βλέπεις τρώνε ψάρια στου Πανούση την ταβέρνα
και μιλάνε και γελάνε διαμορφώνουν συνειδήσεις
-“Κάνουμε έργο κύριέ μου”, -Προσπαθώ για να με πείσεις
να τους σκέφτεσαι λιγάκι πριν τραβήξεις καζανάκι όταν πας να κατουρήσεις

Ένας τρελός χωρίζει τον κόσμο του πνεύματος από τον κόσμο του οινοπνεύματος
Ένας τρελός χωρίζει τον κόσμο του πνεύματος από τον κόσμο του οινοπνεύματος