Πώς να ξεχάσω όνειρα που κάναμε μαζί,
πώς να μην κλάψω τώρα που δεν είσαι εδώ εσύ,
και πάλι εσένα όλα θυμίζουν
και οι αναμνήσεις, σκιές που γυρίζουν.

Σου γέμισα τον τηλεφωνητή
μηνύματα που δεν τα περιμένεις,
η αντοχή μου σπάει σαν κλωστή,
πως σ’ αγαπώ δεν το καταλαβαίνεις.

Πώς θες να ζήσω δίχως την δική σου αγκαλιά,
πού ν’ ακουμπήσω, γύρω μου, μονάχα ερημιά,
και πάλι εσένα όλα θυμίζουν
και οι αναμνήσεις, σκιές που γυρίζουν.

Σου γέμισα τον τηλεφωνητή
μηνύματα που δεν τα περιμένεις,
η αντοχή μου σπάει σαν κλωστή,
πως σ’ αγαπώ δεν το καταλαβαίνεις.