Είμαι το παιδί της πιάτσας
και στα κέντρα τριγυρνάω,
πίνω και γλεντώ με κέφι
και μεθάω και τα σπάω
και του μπάρμπα, τα μασάω.

Τη ζωή την ψεύτρα, κοίτα,
μην την πάρεις σοβαρά,
τη χαρά μονάχα ζήτα,
ζούμε μόνο μια φορά,
ζούμε μόνο μια φορά.

Είμαι το παιδί της πιάτσας
κι όλη νύχτα ξενυχτάω,
στις ταβέρνες, στα μπουζούκια,
και πρωί στο σπίτι πάω
και του θείου, τα μασάω.

Τη ζωή την ψεύτρα, κοίτα,
μην την πάρεις σοβαρά,
τη χαρά μονάχα ζήτα,
ζούμε μόνο μια φορά,
ζούμε μόνο μια φορά.

Είμαι το παιδί της πιάτσας
κι όσα έχω τα χαλάω,
χρήμα δεν ζητώ να κάνω,
όσα βρω τα σπαταλάω
και του μπάρμπα, τα μασάω.

Τη ζωή την ψεύτρα, κοίτα,
μην την πάρεις σοβαρά,
τη χαρά μονάχα ζήτα,
ζούμε μόνο μια φορά,
ζούμε μόνο μια φορά.