Οι διαβάτες αραιώσαν,
το δρομάκι ησύχασε,
τα φωτάκια γύρω απλώσαν
νύχτωσε, νύχτωσε.

Τ’ άστρα βγήκαν για σεργιάνι
κι ένα, κάποιο κύλησε,
το φεγγάρι βόλτα κάνει,
νύχτωσε, νύχτωσε.

Τέτοια ώρα να `σαι μόνος,
γιατί σ’ άλλον γλίστρησε,
είν’ ο πιο μεγάλος πόνος,
νύχτωσε νύχτωσε.