Κι αν η ζωή μου μ’ έφερε
στα πόδια σου ριγμένο
σηκώθηκα για να σε δω
τα μάτια ν’ αντικρίσω

κι ο κόσμος πάει κι έρχεται
μα εγώ δεν ξεμακραίνω
στα μάτια σου θέλω να μπω
και να σ’ ακολουθήσω

Ξενάκι τώρα περπατάς
γυρεύεις ένα απάγκιο
μα να κοιτάς μόνο μπροστά
με θάρρος και κουράγιο

Κάποιες βραδιές σ’ αναζητώ
και άλλες να σε βρίζω
ο φόβος δε με ξέχασε
τις νύχτες τον φροντίζω

Κι αν πέφτω πάλι χαμηλά
κι αν πάλι μένω πίσω
είναι γιατί δεν πρόλαβα
στα μάτια σου να ζήσω

Ξενάκι τώρα περπατάς
γυρεύεις ένα απάγκιο
μα να κοιτάς μόνο μπροστά
με θάρρος και κουράγιο

και αν το γράμμα που κρατάς
το νιώθεις μουσκεμένο
είναι γιατί τα δάκρυα
σε θένε ευτυχισμένο