Πάνω σου ν’ αφήσω όσα μείναν πίσω
λόγια να σου γράφω κι ίσως συνεχίσω

Δε μιλάς και ξέρω, ξέρω πως υπάρχεις
κάτω από τ’ αστέρια κυνηγάς τις λάμψεις

Να σ’ αποκοιμίσω
δίχως να δακρύσω
να σου πω αντίο
κι ίσως σ’ αγαπήσω

Δε μιλώ για μένα δεν κρατώ τη σκέψη
σκουριασμένα τρένα ποιος θα επιστρέψει;

Φεύγω κι είναι ωραία, σβήνουνε τα φώτα
πρώτη ή τελευταία το σκοτάδι ρώτα

Να σ’ αποκοιμίσω
δίχως να δακρύσω
να σου πω αντίο
κι ίσως μ’ αγαπήσω