Είναι όλα παράξενα γιατί με τρομάζουν
Γιατί πάντα τα άφταστα να κυνηγώ
Είναι όλοι παράξενοι γιατί δε μου μοιάζουν
Λες ο παράξενος να είμαι εγώ;
Λες ο παράξενος να είμαι εγώ;

Παράξενες μέρες νιώθω χαμένος
Και αιωρούμαι στο πουθενά
Παράξενες νύχτες που πήγαν τα αστέρια
Γιατί τα ποτήρια μας να είναι αδειανά;

Παράξενος κόσμος τι θέλει από μένα
Γιατί δεν μ’ αφήνει να ονειρευτώ
Παράξενες σκέψεις γιατί με κουράζουν
Γιατί δεν μ’ αφήνουν να κοιμηθώ

Είναι όλα παράξενα γιατί με τρομάζουν
Γιατί πάντα τα άφταστα να κυνηγώ
Είναι όλοι παράξενοι γιατί δε μου μοιάζουν
Λες ο παράξενος να είμαι εγώ;
Λες ο παράξενος να είμαι εγώ;

Παράξενες ώρες τρέχουν και φεύγουν
Τις κυνηγάω με πόδια γυμνά
Κι ο χρόνος παράξενος όλα αλλάζουν
Κι όμως τα ίδια μένουν ξανά

Παράξενες σχέσεις αφού δε με νιώθουν
Γιατί ψιθυρίζουν αισχρά σ’ αγαπώ
Κι οι λέξεις παράξενες αφού είναι χιλιάδες
Γιατί να μη βρίσκω κάτι να πω

Είναι όλα παράξενα γιατί με τρομάζουν
Γιατί πάντα τα άφταστα να κυνηγώ
Είναι όλοι παράξενοι γιατί δε μου μοιάζουν
Λες ο παράξενος να είμαι εγώ;
Λες ο παράξενος να είμαι εγώ;

Είναι όλα παράξενα γιατί με τρομάζουν
Γιατί πάντα τα άφταστα να κυνηγώ
Είναι όλοι παράξενοι γιατί δε μου μοιάζουν
Είναι όλα παράξενα γιατί με τρομάζουν
Γιατί πάντα τα άφταστα να κυνηγώ
Είναι όλοι παράξενοι γιατί δε μου μοιάζουν

Λες ο παράξενος να είμαι εγώ;
Λες ο παράξενος να είμαι εγώ;
Μήπως ο παράξενος να είμαι εγώ;