Δε θέλω να πας διακοπές σε κάποιο νησί ή σε πόλη
Δε θέλω με φίλους να βγεις δε θέλω να γίνουμε όλοι
Και θέλω να `ρθείς μια στιγμή να πεις πως οι άλλοι είναι φταίχτες
Και πως στο σκοτάδι μαζί να συνωμοτούμε σαν κλέφτες

Κι αν γελάω όταν λείπεις, τι με πίστεψες
Κι αν δε λέω «μ’ εγκαταλείπεις», ας με ζήταγες
Κι αν γελάω κάθε βράδυ και περνάω καλά
Η ψυχή μου κόβει βόλτες στα σπασμένα μας γυαλιά

Δε θέλω να είσαι καλά μακριά μου όταν είσαι μωρό μου
Σου λέω πως νιώθω χαρά μισώ τον καλό εαυτό μου
Και θέλω για πάντα να πεις πως θα `σαι κοντά μου δικός μου
Και μέσα στη νύχτα να δεις το φως μας το γκρίζο του κόσμου

Κι αν γελάω όταν λείπεις, τι με πίστεψες
Κι αν δε λέω «μ’ εγκαταλείπεις», ας με ζήταγες
Κι αν γελάω κάθε βράδυ και περνάω καλά
Η ψυχή μου κόβει βόλτες στα σπασμένα μας γυαλιά