Ήρθες πάλι στο μυαλό μου ξημερώματα
Της ψυχής μου να ενώσεις τα αποκόμματα.
Μια σταγόνα ήσουν πόνος που ξεχείλισε
Και απ’ τα μάτια ένα δάκρυ πάλι κύλησε.

Ξέρω ήρθες να με κρίνεις,
πάλι θα με κατακρίνεις
Και κομμάτια θα μου κάνεις την καρδιά...

Μη με κατακρίνεις μια στιγμή αν μείνεις,
Στην ερημιά του κόσμου, μάτια μου,
Ακόμη μια φορά μη με αφήνεις!
Μη με κατακρίνεις μια στιγμή αν μείνεις,
Με αγκαλιές που σε ξεχάσανε
Και εφήμερα φιλιά μη με συγκρίνεις!

Κι ήρθες πάλι στο όνειρό μου τα χαράματα
Και με βρήκες να γυρνάω στα χαλάσματα.
Μια ζωή που και οι δυο μας καταστρέψαμε
Που δεν είμαστε μαζί κι οι δυο μας φταίξαμε...