Υγρές οι νύχτες πάντα φεύγαν και μικρές οι χαρές
Κι έψαχνα φλόγες δυνατές τους χειμώνες να σβήσω
Ν’ ακούσω λέξεις, χίλιες λέξεις να σκορπούν τις σιωπές
Να βρω φιλί και μάτια θάλασσες να μπω ν’ αρμενίσω

Μού `δωσες, φως μου, με μια σου ματιά
Την αλήθεια του κόσμου και φεύγω ψηλά
Σ’ όνειρα ταξίδια να δω ουρανούς
Με μια αγάπη καινούργια, δικιά μας, που δεν βάζει ο νους

Βαριές οι ώρες και οι μέρες μου ζητούσαν να πω
Πώς περπατούσα στη βροχή κι αν μπορούσα ν’ αντέξω
Κι ονειρευόμουν ένα σώμα για να μπω να κρυφτώ
Κι ένα φεγγάρι να μου δείξει χίλιους δρόμους να τρέξω.

Μού `δωσες, φως μου, με μια σου ματιά
Την αλήθεια του κόσμου και φεύγω ψηλά
Σ’ όνειρα ταξίδια να δω ουρανούς
Με μια αγάπη καινούργια, δικιά μας, που δεν βάζει ο νους