Ψηλός και αγέρωχος με μούσκουλα και μπράτσα
και ομορφούλης σαν διπλή βιοχλαπάτσα.
Σκληρός και άπονος με ρόπαλο στο χέρι
Μέχρι η γυναίκα του αντίρρηση να φέρει.

Κρατάει μικρόφωνο και σκίζει τον αέρα
σαν πρόβα έχουμε μαζί κάθε Δευτέρα.
Μα τελευταία όσο πάει και φλωρεύει
σκούζει η γυναίκα του και στο ταψί χορεύει.

Ο Τραμπάκουλας είναι ο Άγιος Βαλεντίνος
Δευτέρες ξυπνάει, μέσα του το κτήνος

Δέκα με δώδεκα, δεκατέσσερις δευτέρου
ο Τράμπας λείπει και εγώ μέσα μου υποφέρω.
Τον έχουν δέσμιο σ’ ένα βαθύ μπουντρούμι
και προσπαθούν να τον χωρέσουν στο κουστούμι.

Βρίζει και κλαίει και τα χέρια του υψώνει
μα της γυναίκας του τ’ αυτάκι δεν ιδρώνει.
Πάρ’ το απόφαση την πρόβα έχεις χάσει
Ήρθε η ώρα ο Βαλεντίνος να γιορτάσει.

Ο Τραμπάκουλας είναι ο Άγιος Βαλεντίνος
Δευτέρες ξυπνάει, μέσα του το κτήνος

Χρόνια πολλά, χρόνια πολλά
Χρόνια πολλά, χρόνια πολλά
Χρόνια πολλά, χρόνια πολλά

Ο Τραμπάκουλας είναι ο Άγιος Βασίλης
αλλού τρως αλλού πίνεις, αλλού πας και το δίνεις.
Ο Τραμπάκουλας είναι ο Άγιος Βασίλης
αλλού πας και το τρως, αλλού πας και το δίνεις

Ο Άγιος Βασίλης...
Τον πίνεις...