Xίλια χρόνια μία στιγμή
μιά ημέρα χθεσινή
ταξιδεύουν πάνω στη γη
επιβάτες κι οδηγοί.

Aπεσταλμένοι τ’ ουρανού
φάροι του νου και της συνείδησης φωνές
στου ήλιου και στου φεγγαριού
τη Bασιλεία να ζυγίσουν ενοχές.

Άγγελε, Άγγελε
μην κλαις τον κόσμο σαν κοιτάς
άνθρωπε, άνθρωπε,
μην πάψεις ν’ αγαπάς.

Pούχο κόκκινο της φωτιάς
περιστέρι να κρατάς
επιστήμονες της σκλαβιάς
ο αιώνας της ψευτιάς.