Μια Πασαλιμανιώτισσα
με δυο ματάκια μαύρα
μ’ άναψε στην καρδιά φωτιά
και μια μεγάλη λαύρα

Κάθε βραδάκι σαν περνώ
από την γειτονιά της
θέλω δυο λόγια να της πω,
φοβάμαι την κυρά της

Κι έτσι τις νύχτες ξενυχτώ,
γυρίζω μέσ’ τον δρόμο
αχ Πασαλιμανιώτισσα,
πονώ και μαραζώνω

Από το σπίτι σου κρυφά
θέλω να σ’ ανταμώσω
τον πόνο που έχω στην καρδιά
να σου τον φανερώσω