Αχ, αχ, κόβω μια κλάρα, να ζεις και να `σαι,
κόβω μια κλάρα λεμονιά.

Κόβω μια κλάρα λεμονιά,
με δυο λεμόνια της καρδιάς.

Αχ, αχ, και την κλαδεύω, κυρά δασκάλα,
και τηνε ρίχνω στο γυαλό.

Και τηνε ρίχνω στο γυαλό,
κι αν μαραθεί δε σ’ αγαπώ.

Αχ, αχ, πες μου ποια μάνα, ποια ματζουράνα,
πες μου ποια μάνα σ’ έκανε.

Πες μου ποια μάνα σ’ έκανε,
και σ’ έδωσε σε μένανε.