Ανοίγουν πάλι τα λουλούδια στους κήπους
τα χελιδόνια γυρίζουν ξανά
μόνο εσύ δε γυρίζεις πια

Η άνοιξη τώρα γιορτάζει μπροστά μου
μα ένα σύννεφο έχω αγκαλιά
Άκου γελούν τα παιδιά
μα η στοιχειωμένη δεν ανοίγει καρδιά μου

Συγχώρεσε με για όσα έκανα λάθη
είμαι ακόμα παιδάκι μικρό
Συγχώρεσε με, τα πληρώνω κι εγώ
μα απ’ όσα έπαθα κάτι έχω μάθει

Εσύ που ξέρεις αληθινά ν’ αγαπάς
το χαμόγελό σου μη κρύβεις
κι αν εγώ να το δω είναι αργά

Ας είναι η καρδιά σου ανοιχτή κι ελαφριά
και γλυκός ο ύπνος σου να `ναι
Εγώ ας κοιμάμαι στη δική μου ερημιά
και εσύ ας μη γυρίσεις πια