Η λάμψη εκεί με τραβά
της πόλης που ανάβουν τα φώτα
μα όσο κι αν φύγω μακριά
πάντα θα `μαι “εδώ”, πάντα θα `ναι “τώρα”.

Γιατί, ξέρω
ο δρόμος δε βγάζει στη νύχτα,
στης άγνωστης πόλης τα σπίτια,
δε βγάζει στη μέρα που θα `ρθει,
στα μέρη πάνω στο χάρτη.

Ο δρόμος μέσα μας βαθειά οδηγεί
ο δρόμος μέσα μας βαθειά οδηγεί
ο δρόμος

Η αγάπη δίνει το χρώμα στη γη,
η αγάπη δίνει το χρώμα στη γη
ν’ αλλάξει ο κόσμος,
από αγάπη μόνο μπορεί! ωωω!

Κι αν νιώθω πως χάθηκα πια,
η ελπίδα δε χάθηκε ακόμη,
αφού ακόμα μπορείς και γελάς
σκόνη γίνονται όλοι μου οι φόβοι.

Ο δρόμος μέσα μας βαθειά οδηγεί
ο δρόμος μέσα μας βαθειά οδηγεί
ο δρόμος

Η αγάπη δίνει το χρώμα στη γη
η αγάπη δίνει το χρώμα στη γη
ν’ αλλάξει ο κόσμος,
από αγάπη μόνο μπορεί! ωωω!