Κρύψε με, κρύψε μ’ από το παρελθόν,
απ’ το αβέβαιο παρόν, κρύψε με,
κρύψε με μέσ’ στη ζεστή σου αγκαλιά,
σαν δέντρο γέρνει η καρδιά, κρύψε με.

Φίλα με, είσαι τ’ αθάνατο νερό,
σε θέλω και το εννοώ, φίλα με,
φίλα με, τα εκτός σχεδίου τα φιλιά,
της ευτυχίας τα κλειδιά, φίλα με.

Κι έλα, να βρούμε μέσ’ στην έρημο μια όαση
γιατί ο Παράδεισος περνάει από την Κόλαση,
γιατί ο Παράδεισος περνάει από την Κόλαση,
έλα, να βρούμε μέσ’ στην έρημο μια όαση.

Κρύψε με, κρύψε με σαν μικρό παιδί,
από του κόσμου τη βουή, κρύψε με,
διώξε μου, διώξε τα "όχι" και τα "μη",
τη σκουριασμένη λογική διώξε μου.

Φίλα με, δώσ’ μου φωτιά μ’ ένα φιλί
κι ίσως ν’ αγιάσουμε, μπορεί, φίλα με,
φίλα με, τα εκτός σχεδίου τα φιλιά,
της ευτυχίας τα κλειδιά, φίλα με.

Κι έλα, να βρούμε μέσ’ στην έρημο μια όαση
γιατί ο Παράδεισος περνάει από την Κόλαση,
γιατί ο Παράδεισος περνάει από την Κόλαση,
έλα, να βρούμε μέσ’ στην έρημο μια όαση.