Τα χρόνια πέρασαν, σκορπίσαν οι στιγμές
κάποιες πικρές, άλλες γλυκές, στο χθες χαμένες,
τα πρόσωπα άλλαξαν, τα ύψη κι οι φωνές,
φτάσαν εδώ οι καρδιές μας αλλαγμένες.

Κάποιων ραγίσανε και γέμισαν πληγές,
άλλων απλά πήγαν αλλού για να μην χάσουν,
όμως καρδιές τόσο δειλές όπως αυτές
αύριο δε θα φοβούνται να ξεχάσουν.

Το κάθε τέλος στη ζωή μια αποφοίτηση,
το μάθημά της η καρδιά ακριβά πληρώνει
κι ό,τι κι αν μάθει απ’ αυτή την αναζήτηση,
σε μια στιγμή μπορεί η ζωή και τ’ ακυρώνει.

Την πρώτη μέρα με το φόβο της αρχής,
είδα κι εγώ, όπως κι εσείς μακριά πως ζούμε
σαν γνωριμίες τελειωμένες εξ αρχής
μα πριν τ’ αντίο μπορεί να συστηθούμε.

Τα χρόνια πέρασαν, περάσαμε κι εμείς,
ξένοι απ’ αλλού, ξένοι παντού, στα πάντα ξένοι,
μένει να ψάξεις αν το δρόμο σου θα βρεις,
ποιο άλλο μάθημα ακόμα απομένει.