Μέρα τη μέρα ζω, πού ξέρεις αύριο τι ξημερώνει.
Το `να μου χέρι τσαλακώνει τα λεφτά και τ’ άλλο μου τα ισιώνει.

Βλέπεις χρειάζονται όπλα να μιλάν στα χρόνια μας τα χαώδη
και να `μαστε και σύμφωνοι με τα λεγόμενα `'εθνικά ιδεώδη''.

Τι με κοιτάς εσύ γραφιά, δεν εντύθηκες ποτέ στρατιώτης,
η τέχνη του να βγάζεις χρήματα, είναι κι αυτή μια πολεμική ιδιότης.

Δεν πα’ να ξενυχτάς , να γράφεις χιλιάδες πικρούς στίχους
ή να γεμίζεις με συνθήματα επαναστατικά τους τοίχους.

Οι άλλοι πάντα θα σε βλέπουν σαν ένα διανοούμενο.
Και μόνο εγώ που σ’ αγαπώ, στα όνειρά μου μέσα, έναν
κρατούμενο.