Το μέρος της φωνής της Μαρίας Δημητριάδη ελήφθη από
ζωντανή ηχογράφηση της συναυλίας στις 1.4.2005 στο
Θέατρο Πολιτών στο Περιστέρι.

Η θάλασσα μόνη,
στο Μπούρτζι τ’ αηδόνι δεν πάει ποτές.
Το κύμα φιλιώνει,
μιλιά δε σηκώνει.

Αμέτρητα σπίτια,
στου κόσμου τα στήθια αγάπες παλιές.
Τα μάτια σου δώσ’ μου,
στις άκρες του κόσμου ν’ ανάψω φωτιές.

Μαζεύω τις λέξεις,
να βρεις να διαλέξεις τις πιο καθαρές.
Στη γη μας απάνω,
ποτέ μου δε χάνω, στο τέλος μου λες.

Πουλιά μας αρπάζουν,
τα λόγια να κράζουν τους κατακτητές.
Στο Ναύπλιο νυχτώνει,
αγέρωχοι δρόμοι, βροχή μου, μην κλαις.