Μέρες και νύχτες τριγυρνώ, Οιδίπους επί Κολωνώ
κι ίσως να μη σε βρίσκω για να τιμωρηθώ
που σ’ έκανα Θεό.

Στέλνω φιλί για να σε βρει, γυρίζει ματωμένο,
το ξαναστέλνω απ’ την αρχή, με βρίσκει προδομένο.
Ψέματα είπα στον καιρό μακριά σου πως θ’ αντέξω
αν δε σε δω θα γκρεμιστώ, άλλο στη γη δε μένω.

Μέρες και νύχτες τριγυρνώ........

Ήταν η μοίρα μας κοινή μα χάθηκες μια νύχτα,
δεν ξαναμπαίνω στη ζωή, εσένα αφού δε βρήκα.
Κανείς δεν ξέρει να μου πει ποια είναι η αλήθεια,
αν είσαι αθάνατη πηγή ή του μυαλού συνήθεια.

Μέρες και νύχτες τριγυρνώ..........