Στα πέλαγα και τις πλαγιές ταξίδευες
κάνοντας όνειρα τρελλά
μα οι Σειρήνες σαν περνούσες σε πλανέψαν

Τώρα που πάψαν οι χοροί κι απόκαμες
με ένα παράπονο μου λες
μέσα μου νιώθω να μην έζησα ποτέ.

Άνοιξε λίγο τα φτερά να μην πιαστείς
στου χάρου τα καρτέρια.
Με το λευκό το περιστέρι στην καρδιά
σπίτι θα βρεις στ’ αστέρια.

Λόγια του αέρα για μεγάλα πράγματα
κάποιοι σου είπανε πολλά
όμως χαθήκανε κι έμεινες μόνος τώρα.

Κι αυτοί που ζήσαν τ’ ουρανού τα θαύματα
σου ψιθυρίζουν μυστικά
σήκω και φύγε πριν ξεσπάσει η μπόρα.

Άνοιξε λίγο τα φτερά να μην πιαστείς
στου χάρου τα καρτέρια.
Με το λευκό το περιστέρι στην καρδιά
σπίτι θα βρεις στ’ αστέρια.