Χθες βράδυ ξύπνησα και όνειρο είδα
Ήμουνα λέει στα ουράνια ψηλά
Στεκόμουν μόνη στην σκηνή ηρωίδα
Κι είχα για σύντροφο τρανό βασιλιά

Πάνω στο σώμα μου ένα άλλο κεφάλι
Μέσα στο στήθος μου μια άλλη καρδιά
Μα μια φωνή με ξύπνησε πάλι
Να μου πει πως δεν πρέπει να κοιτάω μακριά

Γιατί ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός
Κι ας χρυσό τον κάνουν τα φώτα
Από ξύλο φτιαγμένος είναι ο σταυρός
Γολγοθάς η ζωή μας μικρός

Της μάνας βύζαινα το γάλα ξανά
Κι όλα τα ψέματα μου μοιάζαν αλήθεια
Είχα στο στέρνο μου τ’ αστέρια αγκαλιά
Σαν της γιαγιάς μου τα γλυκά παραμύθια

Πάνω στο σώμα μου ένα άλλο κεφάλι
Μέσα στο στήθος μου μιαν άλλη καρδιά
Μα ένα βλέμμα σου με ξύπνησε πάλι
Να μου πει πως δεν πρέπει να κοιτάω μακριά

Γιατί ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός
Κι ας χρυσό τον κάνουν τα φώτα
Από ξύλο φτιαγμένος είναι ο σταυρός
Γολγοθάς η ζωή μας μικρός

Είχα φαντάσου στα μαλλιά μου στεφάνι
Και διοικούσα χρυσαφένια στρατιά
Μ’ αυτή η αγάπη σου που μ’ έχει τρελάνει
Μου φωνάζει πως δεν πρέπει να κοιτάω μακριά

Γιατί ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός
Κι ας χρυσό τον κάνουν τα φώτα
Από ξύλο φτιαγμένος είναι ο σταυρός
Γολγοθάς η ζωή μας μικρός