Στον κόσμο που η αγάπη είναι ξένη,
γι’ αγάπη έμαθα να τραγουδώ,
μεγάλωσα στην πίκρα φυτεμμένη
κι η ρίζα μου βγαλμένη απ’ τον καημό.

Ο δρόμος μου στο χρόνο χαραγμένος,
σεργιάνισα σε ψεύτικους καιρούς
κι είμαι δεμένος με τη ρίζα μου, δεμένος,
γι’ αγάπη, τραγουδάω, και καημούς.

Ίδιος ο δρόμος που μας δένει
και η αγάπη είναι μια
και τραγουδάμε, τραγουδάμε
γι’ αγάπη και για μοναξιά.

Αχ, γι’ αγάπη και για μοναξιά.

Ίδιος ο δρόμος που μας δένει.