Έντώκεν το χαλάζ', ~ ταντάλα τουντούλου
κεράσια πουθέν κ έφέκεν
Φάβατα*(1) καί κοκκία*(2),
'ς σήν γήν βαθέα `θέκεν.

Έντώκεν το χαλάζ',
κ'έγέν'τον χαλαρδία*.
Κι ή μαύ'σσα*(4) ή Λαζαράβα
έσύρ’ νεν τα μαλλία.

Έντώκεν το χαλάζ',
κ’ έχάθαν τα κεράσια.
Ν’ αϊλί έσέν Νικόλα,
ν’ αϊλί τ’ έσόν τη ράχϊαν.

Τά τέρτια σ’ κ έκανέθαν'
πάγ’ νε καί τα κεράσια.