Δωμάτιο 7 μονάχος μου κοιμάμαι και ξυπνάω
Παράθυρα κλειστά δε θέλω σε κανέναν να μιλάω
Δωμάτιο 7 και ούτε μια ματιά δε ρίχνεις πίσω
Για μένα είναι αργά δωμάτιο 7 εδώ θα σβήσω...

Τόσα βράδια που δεν είσαι εδώ
Το όνομά σου ακόμα φωνάζω
Δεν υπάρχω μακριά σου δε ζω
Με κανέναν το ξέρεις δε μοιάζω
Τόσα βράδια που λείπεις εσύ
Δεν υπάρχει ελπίδα για μένα
Κι όσα όνειρα κάναμε εμείς
Όλα πήγαν χαμένα, χαμένα, χαμένα...
Όλα πήγαν χαμένα...

Δωμάτιο για δυο σταμάτησε στ’ αντίο σου ο χρόνος
Το φως είναι κλειστό
Κι εγώ μες στους καπνούς μιλάω μόνος
Απάντηση καμιά δεν ξέρω πια τι περιμένω
Με όνειρα κενά πως γίνεται ακόμα να ανασαίνω...

Τόσα βράδια που δεν είσαι εδώ
Το όνομά σου ακόμα φωνάζω
Δεν υπάρχω μακριά σου δε ζω
Με κανέναν το ξέρεις δε μοιάζω
Τόσα βράδια που λείπεις εσύ
Δεν υπάρχει ελπίδα για μένα
Κι όσα όνειρα κάναμε εμείς
Όλα πήγαν χαμένα, χαμένα, χαμένα...
Όλα πήγαν χαμένα...