Ξυπνάει νωρίς πίνει τον καφέ του
και πάει για δουλειά.
Τσιγάρο μέσα στ’ αμάξι μηχανικά
ανάβει.

Καλοκαιράκι κι η πόλη αχνίζει
αλλάζει φορεσιά.
Λινό πουκαμισάκι και μαύρα γυαλιά
φοράει.

Πάνω απ’ τους δρόμους τα φώτα σβήνουν
και οδηγώντας κοιτά.
Στη στάση κάποιους εργάτες που πάν’ για
δουλειά.

Στη διαδρομή του τα χρόνια περνά.
Στον ήλιο που ανατέλλει
στο πρόσωπό του που όσο πάει και γερνά.

Περνάει απ’ το κέντρο η ζωή του ίδια
μα κάποτε εκεί.
Θυμάται μέσα στο πλήθος να ακολουθεί
μια αγάπη.

Τώρα κοιτάει τα σκυλιά στο δρόμο
γαβγίζουν και περνούν.
Στο ράδιο κάποιος μιλάει γι’ αυτά που θα `ρθουν
παρκάρει.

Σε δυο λεπτά μπαίνει στο γραφείο
κάθεται και κοιτά
για λίγο έξω απ’ το τζάμι και πιάνει
δουλειά.

Στη διαδρομή του τα χρόνια περνά.
Στον ήλιο που θα δύσει
σε κάποια αγάπη που όσο πάει και ξεχνά.