Ένα ποτήρι δηλητήριο θα πιω
να βάλω τέρμα μια για πάντα στη ζωή μου
είναι μαρτύριο αβάσταχτο να ζω
και να μην είσαι εσύ που αγαπώ μαζί μου

Χωρίς εσένα είναι άδεια η ζωή
χωρίς εσένα να υπάρχω δεν αξίζει
χωρίς εσένα των ματιών μου η βροχή
ωκεανούς στο πέρασμά μου σχηματίζει

Με την ανάσα μου κομμένη και βαριά
περνούν οι μέρες και οι νύχτες μακριά σου
μες το μυαλό μου η μορφή σου τριγυρνά
και νοσταλγώ την αγκαλιά και τα φιλιά σου

Χωρίς εσένα είναι άδεια η ζωή
χωρίς εσένα να υπάρχω δεν αξίζει
χωρίς εσένα των ματιών μου η βροχή
ωκεανούς στο πέρασμά μου σχηματίζει