Κερί ν΄ανάψω δεν μπορώ γιατί θαρρώ πως μοιάζει
με δάκρυα των αμαθιών κάθε φορά που στάζει.

Η κάθε θύελλα περνά και λιώνει και το χιόνι
μόνο στα μάτια μου τα δυο ο τόπος δε στεγνώνει.