Τι να γίνεται άραγε εκεί πάνω, για μια στιγμή θα `θελα να `ρθω για να δω
να βρω ανθρώπους που θαυμάζω μα δεν πρόλαβα να δω.
Τι να γίνεται άραγε εκεί πάνω, για μια στιγμή να `ρχόμουνα κι εγώ
να δω κι αυτούς που αγαπάω απ’ τον παλιό καλό καιρό.

Του Μαραμπού του ναυτικού ν’ ακούσω ιστορίες
του Βαμβακάρη τις πενιές θα τραγουδώ κι εγώ
με το πινέλο του Νταλί θα φτιάξω πανδαισίες
με το Σκαλκώτα τσάμικο χορεύουμε κι οι δυο.

Σε μια γωνιά ο Άσιμος θα παίζει το παπάκι
ο Λένον με το πιάνο του “immagine” θα μου πει
ο Μόρισον με το Ζορμπά χορεύουνε συρτάκι
πάνω στο πλοίο του Σεβάχ που ο Μάνος οδηγεί.

Τι να γίνεται άραγε εκεί πάνω, θα κόψω εισιτήριο να πάω εκεί κι εγώ
να δω ανθρώπους που θαυμάζω μα δεν πρόλαβα να δω.
Τι να γίνεται άραγε εκεί πάνω, κρατήστε μου μια θέση για να `ρθω
να δω αυτούς που αγαπάω απ’ τον παλιό καλό καιρό.

Του Mαραμπού του ναυτικού ν’ ακούσω ιστορίες
του Βαμβακάρη τις πενιές θα τραγουδώ κι εγώ
με το πινέλο του Νταλί θα φτιάξω πανδαισίες
με το Σκαλκώτα τσάμικο χορεύουμε κι οι δυο.

Στην πόλη την ονειρική θα βρω τον Χατζηδάκη
μαζί με τον Αρχάγγελο της Κρήτης λεβεντιά
η Πολυδούρη αγκαλιά θα `χει τον Καρυωτάκη
και ο Παυλάκης αρχηγός σε αυτή τη συντροφιά.